خبر صبح/ گروه فرهنگ و هنر: پژوهشگران ۲ وظیفه آموزشی شامل «اجتماعی کردن و تقویت یا تغییر آداب و رسوم، معیارها و ارزش‌های فرهنگی» و «آموزش مهارت‌های خاص» را برای آن متصور هستند و نیاز به هر ۲ محور آموزشی در مراغه به خوبی احساس می شود.
نکته اینجاست که رادیو می‌تواند مهارت‌های لازم برای زندگی اجتماعی را به افراد بیاموزد و آنان را با ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی خودشان آشنا کند؛ این آشنایی اگر با علاقه همراه شود، پذیرش درونی به وجود می‌آید و در نتیجه هریک از اعضای جامعه به فرهنگ جامعه عامل می‌شوند.
رادیو به عنوان یک رسانه گرم کمترین آسیب جسمی و روحی را به مخاطب می‌رساند و به نظر می‌رسد به هر میزان که سواد رسانه در سطح جامعه ارتقا یابد، به همان میزان گرایش به پادکست و رادیو نیز افزایش خواهد یافت.
تا جایی که در کتاب «آئینه‌های جیبی آقای مک لوهان» در مورد این رسانه گرم نوشته شده است: «رادیو قدرتی عمیق دارد که در ناخودآگاه انسان اثر می‌گذارد و همه‌چیز و همه‌کس را دربر می‌گیرد؛ با این همه هنوز بسیاری از نویسندگان برنامه‌های رادیویی به آنچه با این وسیله می‌توانند انجام دهند، آگاهی ندارند».
رادیوشهر مراغه در جامعه رسانه‌ای شده
رسانه‌ای شدن فرهنگ و جامعه از محورهای جدید پژوهشی در زمینه تاثیر رسانه‌هاست و در نتیجه آن رسانه‌ها به سایر میدان‌ها و نهادهای اجتماعی مانند سیاست، جنگ و غیره کشیده می‌شود.
این تحول اساسی و حرکت از رسانه‌های واسطه‌گر به سمت جامعه‌ای که در آن رسانه به نهاد اجتماعی تبدیل شده، از پیچیدگی‌های خاصی برخوردار است و به ویژه در عرصه فرهنگی الزاما تاثیر یکسان ندارد.
تا جایی که در برخی از موارد ممکن است رسانه‌ها یک ارزش و شاخص فرهنگی را تقویت یا ارزش دیگری را تضعیف کنند اما در هر ۲ مورد با رسانه‌ای شدن فرهنگ و جامعه مواجه هستیم.
باید توجه کرد که در چنین جامعه‌ای تصورها و کنش‌های فرهنگی روز به روز بیشتر به رسانه‌ها وابسته می‌شود و اگر هم رسانه منبع اصلی تصورها و شاخص‌های فرهنگی نباشد، در این امور نقش اساسی ایفا می‌کند.
رسانه‌ها و به ویژه رادیوشهر مراغه در چنین وضعیتی به مثابه محیط‌های فرهنگی، از طریق ارایه راهنمایی‌های اخلاقی و معنوی و نیز القای حس جماعت بودن، نقش مهمی در کارکردهای اجتماعی را بر عهده می‌گیرد و به نظر می‌رسد باید در تولید پادکست برای «وب یک» نقش‌آفرین باشد زیرا هیچ رسانه دیگری به اندازه آن نمی‌تواند منبع پادکست‌های تاثیرگذار در مسایل اجتماعی و فرهنگی باشد.
جامعه رسانه‌ای شده کنونی به طور طبیعی برای رادیوشهر مراغه فرصتی چون «امکان حضور قدرتمند در ” وب یک ” و بهره‌گیری از هوش مصنوعی را فراهم کرده است اما در کنار آن تهدیدهایی نیز پیش‌روی این رسانه محلی قرار دارد.
تا جایی که کاهش تدریجی استفاده از رادیو و تعدد رسانه‌های الکترونیکی عرصه را تا حدودی برای رادیوشهر تنگ‌تر کرده و اتخاذ رویکردهای نوآورانه در این رسانه محلی را اجتناب‌ناپذیر کرده است.
اهمیت دسترسی ۲۴ ساعته به پادکست‌های نیازمحور
باید توجه کرد که معرفی خلاقانه ظرفیت‌های محلی از طریق پادکست تنها از پسِ همین رادیوشهر مراغه بر می‌آید و برای نمونه می‌توان با نصب «کیو آر کد/ QR code» در کنار آثار تاریخی و معرفی ظرفیت‌های گردشگری این کهن‌شهر، منابع مالی جدید برای رادیوشهر دست و پا کرد.
همچنین در صورتی که تولیدات نیازمحور رادیوشهر مبتنی بر تکنیک‌های «سئو» روی یک سایت اینترنتی بارگذاری شود، امکان بهره‌گیری مخاطب در هر ساعت از شبانه‌روز از پادکست‌های این رسانه محلی فراهم می‌شود و خروجی آن درخشش رادیوشهری خواهد بود که بسیاری از اهالی در مورد توسعه آن تعصب دارند.
امکان رقابت با سایر سایت‌ها از لحاظ بهینه‌سازی موتورهای جست‌وجو به دلیل استمرار در تولید و دیگر شاخص‌های منطبق بر الگوریتم‌های گوگل نیز جزو برتری‌های رادیوشهر مراغه در «وب یک» می‌تواند باشد اما نباید از این واقعیت غفلت کرد که این رویکردهای جدید به بهینه‌سازی موتورهای جست‌وجو نیاز دارد.
رادیو در کشورهای در حال توسعه بر اساس نظریه همدلی به منزله دروازه‌ای به سوی همدلی و تحرک اجتماعی مطرح است تا جایی که در این کشورها، رادیو به عنوان تکثیرکننده جادویی توسعه و به مثابه دروازه‌ای به سوی همدلی و تحرک اجتماعی مطرح است.
رادیو به عنوان یک رسانه جریان اصلی به سادگی در دسترس قرار گرفته و همزمان با کار و زندگی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد؛ این رسانه می‌تواند نقش بسیار موثری در تغییر اجتماعی ایفا کند و همین تغییر، زیربنای تحول در عرصه‌های فرهنگی و اقتصادی باشد.
بر اساس پژوهش‌های دانشگاهی نیز رادیو به دلایل متعدد در مطالعات و کاربرد ارتباطات برای توسعه و تغییر اجتماعی از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و در حقیقت از میان همه رسانه‌های ارتباطی از چاپی و فیلم گرفته تا تلویزیون و رسانه‌های نوین، ضریب نفوذ و کاربرد رادیو در کشورهای در حال توسعه از همه بیشتر است.
رادیو در کشورهای در حال توسعه بر اساس نظریه همدلی به منزله دروازه‌ای به سوی همدلی و تحرک اجتماعی مطرح است تا جایی که در این کشورها، رادیو به عنوان تکثیرکننده جادویی توسعه و به مثابه دروازه‌ای به سوی همدلی و تحرک اجتماعی مطرح است.
بسیاری از موفقیت‌های تاریخی در ترویج مشارکت اجتماعی، زمینه لازم برای راه‌اندازی ایستگاه‌های رادیویی کوچک همچون رادیوشهر مراغه را در مناطق مختلف جهان فراهم کرده و حتی مدل‌های موفق رادیویی مشارکتی برای توسعه نیز در این ایستگاه‌ها دنبال شده که بسیار نتیجه‌بخش بوده است.
رادیوشهر تنها در هفت شهر کشور شامل مراغه، مریوان، رفسنجان، کاشان، بروجرد، زابل و دزفول فعال بوده و رادیوشهر مراغه در میان آنها از لحاظ تجهیزات فنی و تولید محتوا منحصربه فرد است
